Pierwszym właścicielem miejscowości był Jan ze Snopkowa znany już z procesu o wieś Jastków, przedstawiciel szlachty herbu Rawa.
W 1409 r. Jego posiadłość nazwano Snopcov, później zaś Snopków.
Osada zapewne istniała już dużo wcześniej, jej położenie bowiem określano jako bardzo dogodne - przy ważnej drodze z Rusi na Mazowsze i bezpośrednim sąsiedztwie z Lublinem.
Kmieci snopkowskich spotykano dość często na targach lubelskich, a bogatsi z nich pożyczali nawet pieniądze mieszczanom .
Kolejne lataXV wieku wskazują już na kilku właścicieli Snopkowa, m.in. Ożarowskich.
Ci ostatni wkrótce zaczęli zresztą używać nazwiska Snopkowskich.
Ród Snopkowskich herbu Rawa istnieć będzie do XVII wieku i zasłynie z faktu, że babką króla Jana III Sibieskiego była Jadwiga, z domu właśnie Snopkowka, żona wojewody Lubelskiego Marka Sobieskiego.
W XVIII w. Snopków znajduje się już w posiadaniu Trzcińskich, a następnie przechodzi kolejno w ręce Wiercińskich i Bobrowskich.
Antoni Bobrowski staje się głównym sprawcą rozkwitu majątku w II poł. XIX wieku - zakłada znaną w kraju stadninę koni. Jego staraniem powstają nowoczesne zabudowania gospodarcze, a w latach 80. XIX w. - obok starego dworu - nowy pałac ze starannie zaprojektowanym otoczeniem w stylu parku krajobrazowego.
P9o śmierci Antoniego i Julii Bonrowskich majątek znajdzie się w posiadaniu Kazimierza i Julii z Bobrowskich Piaszczyńskich.
Rodzina Piaszczyńskich była właścicielem posiadłości aż do II wojny światowej.
W 1924 r. Na działce przekazanej przez Piaszczyńskich mieszkańcy Snopkowa rozpoczęli budowę szkoły - wcześniej nauka odbywała się w prywatnych domach.
Na trwałe w pamięci mieszkańców zapisały się sylwetki pierwszych kierowników i nauczycieli tej szkoły:
Konstantego Paca, Józefa Sęka oraz Ireny Jana i Backielów.